Powstanie Rotary Club Szczecin

Wiosną 1989 roku ówczesny dyrektor firmy C. Hartwig w Szczecinie, Ludwik Stasiak, spotkał w Malmö Rolfa Dackhedena, działacza Klubu Rotary w Skoiner, który zorganizował wspólne spotkanie z Tore Wrangborgiem z Rotary Club „St. Petri”, Ystad. Z pewnym udziałem Konsulatu Szwecji, zaangażowaniem wicekonsula Bogdana Henryka Kraśkiewicza – powierzono prężnemu ognisku rotariańskiemu w Ystad zadanie tzw. „zagnieżdżenia” w Szczecinie drugiego w powojennej Polsce klubu rotariańskiego. Klub ten miał także objąć patronat nad obszarem Polski Północnej.

Późną jesienią 1989 r. T. Wrangborg przywiózł do Szczecina ciekawy dokument, list Franciszka Fudali, lekarza ze Szczecina, wysłany 27 września 1989 roku do Prezydenta Rotary Club Kensington w Londynie. W treści informowano o chęci kontaktu z Klubem londyńskim i o woli działalności charytatywnej szczecinian. Prócz doktora Franciszka Fudali rekomendowani w liście do wspomnianej działalności rotariańskiej zostali: Wojciech Soiński, Roman Gawrych, Andrzej Garbowski i Zbigniew Koreń. Utworzyła się grupa inicjatywna stanowiąca „zaczyn” organizacyjny przyszłego szczecińskiego Rotary Clubu. Pamiętać należy o życzliwym wsparciu ówczesnego wicekonsula Szwecji Bogdana H. Kraśkiewicza, a we wszystkich początkowych zebraniach starał się brać udział (nieżyjący już) pan Tore Wrangborg, którego aktywność, wiedza rotariańska i doświadczenie walnie przyczyniły się do rejestracji RC Szczecin.

Celem lepszego poznania działalności rotariańskiej należało równocześnie przyjrzeć się funkcjonowaniu istniejących już klubów. Dlatego też przyjęto zaproszenie i kol. Ludwik Stasiak w maju 1990 r. udał się do Malmö na walne roczne zebranie dotyczące tamtejszego Dystryktu. W początkach listopada 1991 r. na kurs szkoleniowy dla klubów Rotary w państwach byłego bloku wschodniego, który odbył się w Szwajcarii, ze Szczecina udali się rotarianie kol. kol. Łukasz Borowiecki i Ludwik Stasiak. Te kontakty zagraniczne, pomoc p. Wrangborga oraz opieka ówczesnego gubernatora Dystryktu Malmö pozwoliły zyskać podstawy wiedzy koniecznej dla właściwego, statutowego prowadzenia działalności. Pierwszą siedzibą organizatorów było biuro firmy „Roman Agency” przy ul. Krzysztofa Kolumba, użyczone przez kolegów Romana Gawrycha i Andrzeja Garbowskiego. Wkrótce biuro i siedzibę Klubu przeniesiono do biur spółdzielni „Selsin” przy ul. Pod Bramą. Tam też, 15 maja 1990 roku, na zebraniu założycielskim, uchwalono wniosek o rejestrację stowarzyszenia Rotary Club Szczecin, złożony następnie w Sądzie Wojewódzkim. Dnia 3 sierpnia 1990 r. Szczeciński Rotary Club został zarejestrowany, zaś Komitet Założycielski przedstawiał się następująco:

Ludwik Stasiak – prezes,
Franciszek Gronowski – wiceprezes,
Wojciech Soiński – sekretarz,
Ryszard Wójtowicz – skarbnik,
Roman Gawrych – członek,
Franciszek Fudala – członek,
Franciszek Kowalski – członek.

Pozostało jeszcze oficjalne przyjęcie do rodziny rotariańskiej, czyli tzw. „Charter”. Lecz na tę uroczystość należało jeszcze – niezależnie od woli szczecinian – trochę poczekać. Niemniej działalność statutową rozpoczęto od razu. Ale ten rozdział działalności to już odrębny temat.